Ο μηχανισμός επίλυσης διάφορων του Π.Ο.Ε και τα αναπτυσσόμενα κράτη

Abstract

Αυτή η διπλωματική χωρίζεται σε τρία μέρη και έχει τρεις βασικούς σκοπούς. Στο πρώτο μέρος η εν λόγω εργασία θα εξετάσει, καταρχήν, τη λειτουργία του μηχανισμού επίλυσης διαφορών όπως αυτή διαμορφώθηκε κατά το Γύρο της Ουρουγουάης. Θα γίνει μία σύντομη ανάπτυξη των κυριότερων και πιο σημαντικών καινοτομιών που εισήχθησαν μέσω του Μνημονίου Συμφωνίας στον τομέα της επίλυσης διαφορών. Παράλληλα, θα υπάρξει μία περιγραφή των σταδίων ανάπτυξης για το μηχανισμό επίλυσης διαφορών, αναφορικά με τις διαβουλεύσεις, τα panel, το νεοεισαχθέντα θεσμό του Δευτεροβάθμιου Δικαιοδοτικού Οργάνου μέχρι το στάδιο της συμμόρφωσης των κρατών. Εν συνεχεία, στο δεύτερο μέρος, πρόκειται να εξεταστεί η σχέση του μηχανισμού επίλυσης διαφορών στα πλαίσια του ΠΟΕ σε συνάρτηση με τα αναπτυσσόμενα και λιγότερο ανεπτυγμένα κράτη. Θα γίνει μία προσπάθεια ορισμού των αναπτυσσόμενων κρατών στη σύγχρονη εποχή ενώ παράλληλα πρόκειται να γίνει αναφορά στα προνόμια που παρέχονται σε αυτά μέσω των διατάξεων του ΠΟΕ. Στη συνέχεια, θα δοθούν στατιστικά στοιχεία από τα οποία αποδεικνύεται ότι οι μεγαλύτερες οικονομίες συμμετέχουν περισσότερο ενεργά στο μηχανισμό επίλυσης διαφορών του ΠΟΕ σε σχέση με τις πιο μικρές οικονομίες και θα γίνει μία προσπάθεια αναζήτησης των βασικότερων λόγων που οδηγούν τις περισσότερες αναπτυσσόμενες χώρες στο να αποφεύγουν να προσφύγουν ενώπιον του ΠΟΕ και να διστάζουν να χρησιμοποιήσουν τη διαδικασία του Μνημονίου Συμφωνίας. Τέλος, στο τρίτο και τελευταίο μέρος, θα γίνει μία προσπάθεια εύρεσης πιθανών τρόπων αντιμετώπισης του εν λόγω προβλήματος προκειμένου να επιτευχθεί η προώθηση της ενεργού συμμετοχής των αναπτυσσόμενων χωρών και να γίνει το σύστημα πιο αποτελεσματικό για όλα τα κράτη μέλη.